Viscan os galegos de fóra... e os outros tamén.
 É para min unha grande ledicia saber que por as Cataluñas anda xente da miña terra e segue en contacto con ela. En non son de Soutochao, inda que teño estado alá moitas veces. Meu pai trataba co Benerando e algunha vez debín falar con il. Eu son de Terroso e podedes ler o que vou contando na páxina do pobo. Eu quixera que todo aquil que queira seguir en contacto coa terriña e teña ordenador, que fale todo canto queira e saiba na páxina correspondente, xa que é a única maneira de manter vivo o recordo dos nosos vellos e das nosas cunas. Os pobos de Vilardevós son moitos e hai moita xente espallada por o mundo que tivo que abandonalos para poder vivir mellor. Fagamos un esforzo por manter vivo o recordo e poder volver, inda que só sexa de vacacións, e ver que ainda existen os lugares e que ises lugares non son unha silveira ou un xestal. Un saúdo para todos os que andades por Cataluña, en especial para Teresa que acaba de abrir unha ventana para dar luz a outos que queiran colaborar no coñecimento da nosa terra. PacoBarxa de Terroso.
domingo, 18 de octubre de 2009 a las 21:04
|
TERESA GONZALEZ LORENZO
Son a neta mayor do BENERANDO d Soutochao nacida no mismo pobo e agora visquen en
Cataluyna en un pobo casi parecido a o meu, lembromeu de cando iba nas vacacios do
vrau e tiña que ir cas vacas do meu avi fins cerca de xixirei osea portugal.
Lembrome da Chefa que pasabame as fotonovelas pra lerlas no prado mentrascoudaba das vacas..a cireixa, eoutras que non recordo
Lembrome da miña compaña Amparo da miña edade que agora quedouse sense o seu com-
pañeiro Agustin, e que sigue vivindo aiqui nesta terra,esperando, comotodos.....
Visco nun pobo Catalan dos Pirineos, a xente e igual dun pobo galego, agredecida,
desconfiada cos descoñecidos,xente da sua casa, xente que o que fai a mau direita
non ten que sabelo a esquerda.
Agradariame que toda esa zona e todos esos pobos,siguiran vivindo e algun dia a
xente que estamos fora podamos disfrutar deles. Non teño fotos no ordenador de
Soutochao, e de Castellbo dondevivo non sei mandalas, son una neofita en internt.
domingo, 04 de octubre de 2009 a las 21:48
|
¿Hai alguén en Soutochao..?
Ós do Ruca debéusevos acabar a tinta porque non se soubo máis de vos dende o ano 2003. Xa sei que os tempos non están como para botarse a roular por a Cidadela e acabar alá nas Trabancas feito un trabancudo. Fun dar un "voltio" por esas corredoiras a primeiros de xulio, cando os de Terroso celebrabamos o Corpus (que ven con retraso), e vin que todo estaba no mesmo lugar, un pouco máis vello e con menos xente. Xa case ninguén se lembra de don Xosé Cid Bibián, que foi o noso párroco moitos anos, e a súa irmá Maruxa e demáis xente que o acompañaba... Aquelas partidas á berisca nos bares de Verín e outros lares, onde os cregos se xuntaban para falar do pouco que a xente progresaba, que xa era hora de que alguén lle botase unha man ás aldeas para sacalas da iñorancia... E resulta que despois de tantos troques e retroques a xente segue na mesma, os novos só asomamos o bico por dar unha volta por a morriña e por levar á vila unhas patacas da aldea, se é que temos a sorte de que ainda quede algún parente que lle dea por sementar algo... Con tristura teño que dicir que o concello de Vilardevós segue case nos tempos do Abelardiño, con menos centeo e con pouco viño. O cambio de réxime non se notou moito e o abandono das terras é case total. E vos, os de Soutochao, tedes cousas moi bonitas que a xente pode ver. Xa non falo de Moialde, que cabe dentro dun balde, nen de Berrande ou A Trabe, e Lamardeite que non se deite... É só por lembrar nomes... O que quero dicir é que, se alguén de por ahí lee isto que axude un chisco a non esquecerse dos nosos tesouros. Os nosos netos teñen dereito a saber algo das historias que se viviron por esas terras... Un saúdo para todos os que queden da familia do Xico, a súa irmá Maruxa, e de don Xosé o Cura...
Eu son fillo de Xosé, o carpinteiro de Terroso...
PacoBrxa
martes, 04 de agosto de 2009 a las 20:47
|
